De rijscholenbranche lijkt soms een parallel universum. Bijvoorbeeld als het om lesprijzen gaat: deze liggen vaak nog op een niveau dat niet past in deze tijd en bij de geleverde dienst. Tenminste, als de dienst integer wordt geleverd en kwaliteit biedt. Want wat hoor je nu eigenlijk voor de te betalen som gelds te krijgen? Hoe moet de waarde van rijlessen worden geduid? Aan de hoeveelheid lol met de instructeur? Dat een vriendin heeft gezegd dat het leuk lessen is bij Rijschool InDuPocket of RijAcademie Klessebessen? Of dat je lespakketten kan kopen waar een surprise in zit. Bijvoorbeeld wanneer daar te weinig lessen in zitten, dat je vooruitbetaald lesgeld toch niet terugkrijgt als je door omstandigheden moet stoppen met lessen of als blijkt dat de pakketkorting 0,0001 % is. Is rijles van dezelfde waarde als dansles? Als leren tennissen? Of is de intrinsieke waarde van rijles meer te vergelijken met het leren zwemmen of het leren lassen? Zonder belerend te willen zijn: ik denk dat we in het laatste geval al meer in de buurt van een accurate duiding van die waarde komen.
De gevolgen van onjuist of foutief rijgedrag kunnen groot zijn. Toch komen de meeste jongeren en hun ouders niet verder in hun uitingen omtrent veilig leren autorijden dan ‘het rijbewijs halen’. Helaas kunnen rijscholen er zelf ook wat van door deze terminologie in hun reclame-uitingen te hanteren. En gooi er nog maar een ‘snel’ en een ‘leuk’ tegenaan. Want als het niet ‘leuk’ en ‘snel’ kan, dan kan dat niet tegen vriendjes en vriendinnetjes worden doorverteld. En daar zijn rijscholen voor een belangrijk deel van afhankelijk, de mond-tot-mond reclame. Wat ‘snel’ betreft lijken rijscholen wel rijdende Coolblue’s of Bol.com’s: dit wil ik hebben, druk op de knop en morgen heb ik het. En ik kan straks ‘leuk’ en ‘snel’ door het verkeer. Tenminste, als het meezit tijdens het examen, want: examinatoren (en ze hebben zweepjes ja) moeten wel een aantal leerlingen laten zakken natuurlijk en zijn veel te streng. Of er kan slecht weer zijn of het is veel te druk op de weg. Kortom, ik heb zo leuk kort les gehad, daar kan het zakken niet aan liggen!
Consequenties van ongelukken, altijd ingrijpend. En laten we het dan maar vooral houden bij de psychisch en lichamelijke en de economische respectvol in de schaduw laten. Grappig hoe dat vergeten wordt. We zouden het als samenleving nooit accepteren als 21.000 keer per jaar een balkon met van de zon genietende bewoners in de diepte zou storten door ondeugdelijke constructie. Dat er elk jaar 21.000 zwaargewonden in het verkeer vallen zorgt voor geen enkele maatschappelijke verontwaardiging. Bij het breien vallen -laten we het hopen, anders zou ik er nog wel een leuk programma over aan John de Mol weten te slijten- over het algemeen geen gewonden. Daarom hoeft een breicursus niet zoveel te kosten. Denk ik. Een rijopleiding wel wat mij betreft. De waarde van veilig leren autorijden is anders dan de waarde van goed leren breien. Tenzij het verhit insteken & overslaan voorkomt dat..… nee sorry ik kan niets verzinnen. Eén verkeerde inschatting, één verkeerde beslissing, één keer te weinig, te laat, niet of niet ver genoeg kijken kan het verschil tussen leven en dood of een valide of invalide leven betekenen. In dat lichtje mag er met het geven van rijlessen een meer dan fatsoenlijke boterham worden verdiend en net zoveel lessen worden gegeven totdat een ‘zelfstandig mogen rijden kandidaat’ laat zien dat hij of zij dat ook daadwerkelijk kan. Daarna wordt examen gedaan. En daarna mag de geëngageerde bestuurder de weg op zonder instructeur/coach naast zich. In die volgorde. En lukt dat niet, dan kun je altijd nog gaan breien.
Commentaires